در حال حاضر بيشتر دانشجويان دانشگاه ها بدون داشتن هدف مشخص به ادامه تحصيل مي پردازند و اكثر آنها بدون علاقه خاص، و صرفاً به اين دليل كه در رشتة مورد نظر قبول نشده اند، در يكي از رشته هاي دانشگاهي مشغول تحصيل هستند. آنها نه برنامه اي براي آينده در نظر گرفته اند و نه تصوري از آيندة خود دارند، بنابراين آنها جهت دار نيست. در مورد اشتغال بعد از تحصيل نيز در جستجوي استخدام در يك سازمان دولتي يا خصوصي هستند. در حالي كه وضعيت مطلوب آن است كه دانشجويان با ورود به دانشگاه مسير زندگي آينده خود را تعيين كنند. ايجاد كسب و كار شخصي بخشي از نقشه آنها براي آينده شان باشد و تحصيل را مسيري براي تضمين موقعيت خود در دستيابي به آرمان هايشان بدانند. از همه مهمتر اینکه باید توانایی این را داشته باشند که درصورت عدم وجود استخدام دولتی بتوانند با اتکا به خلاقیت و کارآفرینی خود شرایط شغلی مطلوبی را برای خود ایجاد کرده و به کل یا حداقل بخشی از آرمان های خود دسترسی پیدا کنند. هوش معنوی یکی از مفاهیمی است که می تواند در این زمینه کمک رسان باشد.
هوش معنوی به زندگی درونی ذهن و ارتباط آن با هستی و وجود در جهان مربوط است. هوش معنوی توانایی فهمیدن عمیق سؤالات معنوی و بینش درونی است که سطح‌هایی چندگانه از هوش است. هوش معنوی مفهوم آگاهی از معنویت به عنوان زمینه‌ای از وجود یا به عنوان نیروی زندگی خلاق از تکامل است. هوش معنوی  هوشیاری کامل درونی، آگاهی عمیق از جسم، ماده، ارواح و معنویت است (فرامرزی، 1388).