بسم الله الرحمن الرحیم
در این برنامه پاره ای از بیانات و تفکرات آیت الله سید محمدحسین طباطبایی گرد آوری شده است.

توجه:این برنامه دارای هزینه ی غیر مادی هم می باشد،5 صلوات جهت سلامتی و تعجیل ظهور حضرت ولی عصر عج و 5 صلوات برای شادی روح و علو درجه ی علامه طباطبایی ره عند الله
با مطالعه ی زندگی نامه با این عالم بزرگ بیشتر آشنا شوید:
علامه سید محمد حسین طباطبایی در ذیحجه سال ۱۳۲۱ هجری قمری در شهر تبریز بدنیا آمد . در پنج سالگی مادرش بدرود حیات گفت . هنوز داغ مادر را در سینه داشت که از فیض داشتن پدر نیز محروم گشت . همراه برادر کوچکتر خود در زیر سایه پروردگار به زندگی ادامه داد. در مدارس آن زمان علاوه بر قرآن ، کتابهای بوستان ، گلستان ، اخلاق مصور ، تاریخ معجم ، و … را فراگرفت . سپس با همتی مضاعف سطوح عالی در فقه ، اصول و فلسفه را نزد اساتید آن زمان فراگرفت . او روح لطیف و ذوقی هنری داشت و توانست خوشنویسی را نزد آقامیرزا علی نقی بیاموزد.
او از دوران تحصیل خود می گوید: «اوایل تحصیل علاقه ی زیادی به ادامه ی آن نداشتم و از این رو هرچه می خواندم نمی فهمیدم ... یک بار عنایت خدایی دامنگیرم شده، عوضم کرد.در خود یک نوع شیفتگی و بی تابی نسبت به تحصیل کمال حسّ نمودم ، به طوری که از همان روز تا پایان تحصیل که تقریبا هجده سال کشید هرگز نسبت به تعلیم و تفکر، احساس خستگی و دلسردی نکردم و زشت و زیبای جهان را فراموش کردم ... در خورد و خواب و لوازم دیگر زندگی، به حداقل ضروری قناعت نموده، باقی را به مطالعه پرداختم.بسیار می شد (بویژه در بهار و تابستان) که شب را تا طلوع آفتاب با مطالعه می گذراندم ... »
برای ادامه تحصیل راهی نجف اشرف می شود تا طریق معرفت و راه رستگاری را بهتر و بیشتر بپیماید. نگاهش به بارگاه امیرالمومنین علی (علیه السلام) می افتد، اینگونه عرضه داشت: « یا علی! من برای ادامه تحصیل به محضر شما شرفیاب شده ام ولی نمی دانم چه روشی پیش گیرم ... از شما می خواهم که در آنچه صلاح است، مرا راهنمایی کنید.»
چند روز بعد از این درخواست حاج میرزا علی آقا قاضی «قدس سره» به سراغش آمده و خطاب به او اینگونه می گوید: «کسی که به قصد تحصیل به نجف می آید؛ خوب است علاوه بر تحصیل، از فکر تهذیب خود غافل نماند.»
این مفسر بزرگ و وارسته مدت یازده سال در کنار مرقد امام علی علیه السلام از محضر اساتیدی همچون آیت الله نائینی، سید ابوالحسن اصفهانی، سید حسین باد کوبه ای، سید ابوالقاسم خوانساری،حجّت، حاج میرزا علی ایروانی و میرزا علی اصغر ملکی کسب علم نموده که سر سلسله اساتید ایشان مرحوم قاضی است که علامه در وصف ایشان می گوید: «ما هرچه داریم ... از مرحوم قاضی داریم... »
علامه در سال 1314 شمسی به تبریز بازگشت. ده سال به کار تدریس و تحقیق گذشت. با آمدن آیه «هنا لک الولایه لله الحق هو خیر ثوابا و خیر عقبا » در استخاره، راهی قم شد (سوره کهف – آیه 44) کتاب ارزشمند تفسیر المیزان حاصل بیست سال تلاش شبانه روزی علامه بود که در قم به اتمام رسید. سنن النبی، بدایه الحکمه، نهایه الحکمه و ... از جمله آثار علامه می باشد.
سر انجام پس از 81 سال و 18 روز عمر با برکت و زندگی پرثمر، روح بلند و ملکوتی ایشان در 24 آبان 1360 شمسی به آسمان پر کشید و عالمی را عزادار رحلت خود نمود.
حضرت امام خمینی (ره) ضمن اظهار همدردی و برپایی مجلس ختم، این ضایعه اسفناک را تسلیت گفتند.
پیکر مطهر علامه طباطبایی در بارگاه ملکوتی حضرت معصومه (سلام الله علیها) به خاک سپرده شد.