بلاخره پس از 6ماه تلاش شبانه روزی تفسیر کامل المیزان آماده شد، همینک میتوانید استفاده بفرمایید.

دعای خیرتان راازما دریغ نفرمایید.

اثر گرانسنگ دانشمند بزرگ ، استاد فقيه علامه سيد محمد حسين طباطبائي قدس سرُّه

المیزان فی‌تفسیر القران مفصل‌ترین و مهمترین تألیف استاد علامه، شادروان سید محمد حسین طباطبایی است. اصل این تفسیر به عربی، در ۲۰ جلد نوشته شده و تألیف آن در رمضان ۱۳۹۲ به پایان رسیده است. ترجمه فارسی این اثر بالغ بر ۴۰ جلد است.

سید محمدحسین طباطبایی فیلسوف، حکیم متأله و مفسر بزرگ قرآن در سال ۱۲۸۱ هـ. ش (۲۹ ذی‌القعده ۱۳۲۱ هـ. ق) در روستای شادگان از توابع تبریز به دنیا آمد.

در کودکی پدر و مادر خود را از دست داد و همراه با برادر کوچکترش محمد حسن الهی طباطبایی در مکتب‌خانه به فراگیری علوم مقدماتی پرداخت.

در سال ۱۳۰۴ برای تکمیل تحصیلات رهسپار نجف می‌شود و نزد علمای بزرگی همچون آیت‌الله محمدحسین غروی اصفهانی (مشهور به کمپانی)، آیت‌الله محمد حسین نائینی، آیت‌الله حجت کوه‌کمری، آیت‌الله حسین بادکوبه‌ای، ابوالقاسم خوانساری و آیت‌الله سید علی قاضی به تلمذ می‌پردازد

(به اذعان علامه طباطبایی، آیت‌الله قاضی بر روحیه و مشی وی در زندگی تأثیر بسیار عمیقی داشته‌است).

پس از نیل به مقام اجتهاد، در سال ۱۳۱۴ به سبب اختلال در وضع معاش به زادگاه خویش، تبریز بازمی‌گردد و بعد از مدتی به سال ۱۳۲۵ عازم قم شده، در آن شهر رحل اقامت می‌افکند.

علامه طباطبایی از این زمان تا پایان حیات خود، ضمن تدریس دروس فلسفه و تفسیر در حوزه علمیه قم، به کار نگارش تفسیر المیزان می‌پردازد و آن را پس از نزدیک به بیست سال تلاش، در لیلةالقدر ۲۳ رمضان سال ۱۳۵۰ هـ. ش به انجام می‌رساند. علامه طباطبایی به جهت احیای فلسفه و حکمت شیعی و آموزه‌های اصیل اسلامی نامبردار است.


علامه طباطبایی، رضوان‌ا… علیه، اساس کار خود را بر قاعدة متین تفسیر قرآن به قرآن، قرار داده اند. ویژگی‌ دیگر تفسیر المیزان در این است که به روایت یعنی نقل احادیث و اخبار صحیح از پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم و صحابه و ائمه معصومین، اعتنا و اهتمام تمام نشان داده و در ذیل هر بخش از تفسیر، پس از نقل آیات و توضیح لغوی و ادبی و بیان مراد هر آیه با شیوه‌ «قرآن به قرآن» فصلی تحت عنوان «بحث روایی» به نقل و نقد روایات از منابع خاصه و عامه اختصاص داده‌اند و شأن نزول آیات را غالباً در همین بخش آورده‌ اند. تدوین المیزان از ابتدا تا انتها از یک الگوی ثابت و سنجیده پیروی می‌کند به این شرح که ابتدا چند آیه از یک سوره‌ می‌آید بعد از آن، بخشی تحت عنوان بیان یا بیان آیات که به گفته خود استاد در مقدمة تفسیر، به یک یا چند موضوع از این موضوعات هفتگانه می‌پردازد:

۱- معارف و حقایقی مربوط به اسماء و صفات خداوند.
۲- اطلاعات مربوط به افعال خداوند
۳- مسائل مربوط به کلیات عالم
4- دانستنی‌های مربوط به انسان قبل از دنیا
۵- دانستنی‌های مربوط به انسان در دنیا
۶- دانستنی‌های مربوط به انسان بعد از دنیا
۷- معارف مربوط به اخلاق انسانی
غالباً مسائل لغوی و ادبی در همین بخش یعنی ابتدای «بیان آیات» مطرح می شود. سپس بخش نقل و نقد احادیث و اخبار تحت عنوان «بخشی از نظرروایتی» یا بحث روایت پیش می‌آید و از کتب حدیث و تفسیر عامه و خاصه، احادیث مربوط به موضوع، نقل و در اطراف آنها بحث می‌شود. سپس در مرحلة سوم بحث‌های مناسب کلامی، فلسفی، علمی و یا مربوط به علوم قرآنی نظیربحث در باب اعجاز بطور مطلق و بیان وجوه چندگانه‌ی اعجاز قرآن یا جبر و تفویض و یا شفاعت و محکمات و متشابهات در میان می‌آید