نیمه ی دوست داشتنی با در نظر گرفتن آخرین نتایج تحقیقات و تجربیات میدانی تهیه گردیده است، با رعایت همه ی شئونات اسلامی و کرامت انسانی، افراد متقاضی ازدواج را به مشاورینی متصل می کند که با دسترسی به بانک اطلاعاتیِ افراد در شرف ازدواج، به بهترین نحو و به صورت علمی متناسب ترین افراد را برای مراجعه جهت بررسی و خواستگاری پیشنهاد می کنند و فرد را در مراحل بررسی و تحقیق و حتی ملاقات حضوری طرفین همراهی می نمایند.

تفاوت این طرح با سایر اقداماتی که تا کنون صورت گرفته است:

بدیهی است گروهها، سایتها و افراد مختلف و معمولا غیر متخصص و غیر موثقی با توجه به این نیاز فزاینده وارد این حیطه شده اند لکن در بررسی فعالیتهایشان معضلات فراوانی به چشم می آید.

از جمله:

1-  بسیاری از مجموعه ها، مخصوصا سایتها، این امر مقدس را پوششی برای نیات پلید و سوء استفاده  و رواج فرهنگ بی بند وباری کرده اند.

2-  از آنجا که اطلاعات این مجموعه ها توسط خود کاربران تکمیل می شود، متاسفانه قابل اعتماد نیستند.

3-  بسیاری از افراد به دید سرگرمی به این کار می نگرند و قصد واقعی ازدواج ندارند.

4-  در طی مراحل آشنایی، اتفاقات نامناسب و مغایر با فرهنگ ایرانی  اسلامی گریبانگیر اعضا می شود.

5-  پسرانی که سراغ این سایتها و مجموعه ها  می روند با خود می اندیشند که این دختر چه عیب و نقصی داشته که به این صورت خودش را در معرض ازدواج قرار داده است.

6-  به علت رواج نگرش فوق، بسیاری از دختران از ورود به چنین فضاهایی ابا داشته و برای این کار اقدام نمی نمایند.

7-  عده ای، این فضا را محل مناسبی برای سوء  استفاده ی مالی از کاربران دانسته اقدام به کلاهبرداری می نمایند.

8-  خوف از پخش شدن اطلاعات فردی، مانع عمده ای برای استقبال از فضاهای مزبور است.

9-  گروهی این فضا را محملی برای دوست یابی و یا حتی ازدواج موقت قرار می دهند.

البته دو نکته دیگر نیز لازم به ذکر است:

1)  مجموعه هایی هستند که با انگیزه ی دینی و اسلامی و احساس تکلیف اقداماتی را انجام می دهند، لکن عدم گستردگی آنها و کم تعداد بودن افراد تحت پوشش، باعث می شود میزان توفیق آنها در یافتن فرد مورد پسند پایین باشد.

2)   مراکز مشاوره نیز اقداماتی به عنوان مشاوره ی ازدواج انجام می دهند، لکن آنها پس از آنکه دختر و پسر یکدیگر را یافتند، روی خصوصیات و تناسب های آنها بررسی می نمایند و رأسا اقدام به همسان گزینی نمی کنند.

به همین دلایل اندیشه سازماندهی و راه اندازی شبکه ملی مروجین ازدواج ساخته و پرداخته شد.

صورت کار در این شبکه به گونه ای طراحی شده که تا حد امکان هیچکدام از نواقص مذکور را نداشته و به اکثر نیازهای موجود در این زمینه پاسخگویی مناسبی داشته باشد.

قابل توجه آنکه این ساختار، صرفا خود را موظف و محدود در پاسخ دادن به دو سوال کلیدی می داند:

1)  برای پسران پاسخ به این سوال که : « کجا خواستگاری بروم؟»

2)  برای دختران پاسخ به این سوال که «چه کسی به خواستگاری من می آید؟»

در واقع، ویژگی منحصر به فرد این طرح کمک ویژه ای در حوزه ی ((یافتن)) همسر متناسب می باشد. برخلاف سایر فعالیتهایی که تا کنون وجود داشته اند و  صرفا به حوزه ی  ((انتخاب)) می پردازند.